ပိဋကတ္မွေဂါတမဗုဒၶ
Published by roman under on 8:45 PMအခန္း(၄)
ဗုဒၶ
(က) ပိဋကတ္မွေဂါတမဗုဒၶ
ၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေဂါတမဗုဒၶ၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေရးသား ထားေသာ ၿမန္မာဗုဒၶဝင္ စာအုပ္မ်ားရွိ၏။ ထိုစာအုပ္မ်ား၌ ပါရွိေသာ အခ်က္မ်ားကို ၿမန္မာဗုဒၶဝါဒီတို႔က အၾကြင္းမဲ႔လက္ခံယံုၾကည္ၾကမည္ၿဖစ္ေသာ္လည္း အေနာက္တိုင္း ဗုဒၶစာေပ သုေတသီပညာရွင္တို႔က ထိုသို႔လက္ခံလိုၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ယိုးဒယား၊ ၿမန္မာ၊ သီဟိုလ္သားတို႔၏ ဗုဒၶဝင္ကို တိက်ခိုင္မာေသာ ဗုဒၶအတၱဳပၸတၱိအၿဖစ္ အသိအမွတ္ၿပဳလိုၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။ အမွန္ဆိုေသာ္ ေရွးအစဥ္အလာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို မ်က္စိမွိတ္ လက္မခံလိုဘဲ ေဝဖန္ဆန္းစစ္လိုေသာ ဗုဒၶဝါဒီတို႔သည္ပင္ ဗုဒၶဝင္က်မ္းလာ အခ်ိဳ.ေသာစကားမ်ားကို ယံုမွားသံသယရွိၾကမည္ အမွန္ၿဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင္႔ ဗုဒၶ၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္ကုိ မွန္ကန္စြာ သိရွိလိုပါက ဗုဒၶဝင္က်မ္းၿပဳဆရာတို႔မွီၿငမ္းၿပဳေသာ ပါဠိပိဋကတ္ကို ဦးစြာေလ႔လာရေပမည္။ ေလ႔လာရာ၌ သုေတသီပညာရွင္တို႔၏ အလိုအားၿဖင္႔ေရွးက်၍ အထူးခိုင္မာေသာ ပိဋကတ္စာေပမ်ားကို ဦးစားေပး၍ ေလ႔လာရေပမည္။ ထိုစာေပမ်ားမွာ သုတၱန္ပိဋကတ္မွ ပထမနိကာယ္ေလးက်မ္း၊ ခုဒၵကနိကာယ္ႏွင္. အခ်ိဳ.က်မ္းမ်ားႏွင္႔အခ်ိဳ႕ေသာဝိနည္းက်မ္းမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ၿပခဲ႔ေပၿပီ။
ထိုပိဋကတ္စာေပမ်ားကို ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ ေလ႔လာပါက ဗုဒၶအေၾကာင္း ထူးၿခားေသာ အခ်က္ႏွစ္ရပ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔သတိၿပဳမိမည္ၿဖစ္၏။ ပထမအခ်က္မွာ ဗုဒၶအေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင္႔ စပ္လ်ဥ္း၍ အခိ်ဳ႕ေနရာမ်ား၌ ဗုဒၶဝင္ (ဝါ) အဌကထာက်မ္းမ်ားႏွင္႔ ပိဋကတ္လာစကားမ်ား မတူပဲ ကြဲလြဲေနၿခင္းၿဖစ္၏။ ဒုတိယအခ်က္မွာ ဗုဒၶဝင္ႏွင္႔ အဌကထာမ်ားမွ ဗုဒၶအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ထူးေထြမ်ားၿပား၍ စံုလင္လွသည္ႏွင္႔အမွ် ပိဋကတ္စာေပ၌ ဗုဒၶအေၾကာင္း နည္းပါး၍ ၿပည္႔စံုၿခင္းမရွိေခ်။
ပိဋကတ္စာေပ၌ ဗုဒၶ၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္မ်ားကို အစအဆံုး တစ္ဆက္တည္း ၿပည္႔စံုစြာ ၿပဆိုထားေသာ က်မ္းစာကို မေတြ႔ရေခ်။ အနည္းငယ္ေသာပါဠိေတာ္မ်ား၌သာ ဗုဒၶ၏ အခ်ိဳ႕ေသာၿဖစ္စဥ္မ်ားအေၾကာင္းကို ဖတ္ရႈရ၏။ မဇၩိမနိကာယ္၊ အရိယပရိေယသနသုတ္ မဟာသစၥကသုတ္ စသည္တို႔၌ ဘုရားေလာင္း ေတာထြက္ပံု ၊ တရားက်င္႔ပံုႏွင္႔ ဘုရားအၿဖစ္သို႔ေရာက္ရွိပံုမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ ဝိနည္းပိဋကတ္ မဟာဝဂၢ၌ ဘုရားၿဖစ္သည္မွ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင္႔အရွင္ေမာဂၢလန္တို႔ဘုရားထံ၌ ရဟန္းၿပဳၾကသည္အထိကိုလည္းေကာင္း ၊ ဒီဃနိကာယ္ မဟာပရိနဗၺာနသုတ္၌ ဘုရားရွင္၏ ေနာက္ဆံုးၿဖစ္စဥ္မ်ားကို လည္းေကာင္း ေဖာ္ၿပထား၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုပါဠိေတာ္မ်ား၌ ဗုဒၶဝင္ ႏွင္႔အဌကထာမ်ားမွ မ်ားစြာေသာ ဗုဒၶအေၾကာင္းအရာမ်ားကို မေတြ႔ရေခ်။
ပိဋကတ္စာေပ၌ ဗုဒၶ၏ အတၳဳပတၱိကို အၿပည္႔အစံု မေတြ႔ရၿခင္းမွာ ေရွးလူတို႔က မိမိတို႔ေခတ္အတြင္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္မ်ားကို စံုစံုေစ႔ေစ႔ မွတ္သားထားေလ႔မရွိေသာေၾကာင္႔ၿဖစ္၏။ ပုဂၢိဳလ္အတၳဳပတၱိကုိ ေရးသားေသာအတတ္သည္ ယခုေခတ္မွ ေပၚလာေသာအတတ္ၿဖစ္၏။ ေရွးအိႏိၵယ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ပညာရွိတစ္ဦး၏ ဘဝအၿဖစ္အပ်က္မ်ားကို သူ၏စကားမ်ားေလာက္ ဂရုၿပဳေလ႔မရွိၾကေခ်။
သုိ႔ၿဖင္႔ ေရွးပေဝသဏီက ဘာသာဝါဒအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အစဦးစြာ ေဟာေၿပာခဲ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္ မွတ္တမ္းမ်ား အထင္အရွားရွိဖို႔ေဝးစြ၊ သူတို႔၏အမည္မ်ားသည္ပင္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ေပၿပီ။ အိႏၵိယဘာသာေရးသမိုင္း၌ နာမည္က်န္ရွိေသာ ကပိလ(Kapila)၊ ရွန္ကရ(Samkara)၊ အစရွိသည္႔အနည္းငယ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးတို႔အေၾကာင္းကိုလည္း ယခုေခတ္လူတို႔ စံုလင္စြာမသိၾကရေခ်။ သူတို႔အေၾကာင္းအရာႏွင္႔စာေသာ္ က်ြႏ္ုပ္တို႔သိရေသာ ဗုဒၶ၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ အေတာ္အတန္စံုလင္သည္ ဟုဆိုရမည္။
ဗုဒၶသည္ ဘီစီ ၆ ရာစု (ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ႏွစ္ေပါင္းငါးရာေက်ာ္ေလာက္) အတြင္း၌ဖြားၿမင္ေတာ္မူေၾကာင္း သုေတသီပညာရွင္အားလံုး လက္ခံယံုၾကည္ၾက၏။ ထိုရာစုႏွစ္မွာ တရုတ္ပညာရွိ ကြန္ၿဖဴးရွပ္ (Confucious)ႏွင္႔ ဂရိပညာရွိ ပုိက္သာဂိုးရတ္ (Pythagoras)တို. ဖြားၿမင္ေသာရာစုႏွစ္ၿဖစ္၏။ ဗုဒၶဖြားၿမင္ေတာ္မူရာ ေဒသမွာ အိႏၵယၿပည္ေၿမာက္ပိုင္းရွိ သကၠတိုင္းၿဖစ္၏။ အိႏၵိယႏွင္႔နီေပါၿပည္နယ္စပ္ရွိ သကၠတိုင္း၏ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕ၿဖစ္၍ ဗာရာဏသီၿံမဳိ႕၏ ေၿမာက္ဘက္ မိုင္တစ္ရာခန္႔အကြာ၌ တည္ရွိ၏။
ပိဋကတ္စာေပ၌ ေဖာ္ၿပထားေသာ ထိုအခါက အိႏၵိယ ေၿမာက္ပိုင္းရွိ တုိင္းၾကီး ၁၆ တိုင္း အမည္စာရင္းတြင္ သကၠတိုင္း၏ အမည္ကို မေတြ႔ရေခ်။ ဘီစီ ၆ ရာစုေခတ္က အိႏိၵယႏိုင္ငံတြင္ ေကာသလ၊ မဂဓ စေသာ ဘုရင္အုပ္စိုးသည္႔တုိင္းၿပည္ၾကီးမ်ား အၿပင္ သကၠ, ေကာလိယ, ဝဇၨီစေသာ ႏိုင္ငံငယ္မ်ားရွိ၏။ ထိုႏိုင္ငံငယ္မ်ားသည္ ယခုေခတ္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံမ်ားႏွင္႔တူ၍ ခတၱိယမ်ားက အုပ္ခ်ဳပ္ၾက၏။ ခတၱိယတို႔သည္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးဦးကို နာယကတင္ေၿမာက္ၿပီးလ်င္ အစည္းအေဝး က်င္းပ၍ တိုင္းၿပည္ကိစၥ အရပ္ရပ္ကို စီရင္ဆံုးၿဖတ္ၾက၏။
ပိဋကတ္စာေပ၌ ဗိမၺိသာရ, အဇာတသတ္ စေသာ ဘုရင္အမည္မ်ားကို နာမဝိေသသနပုဒ္မ်ားၿဖင္႔ အၿပည္႔အစံု ထပ္တလဲလဲ ၿပဆိုထား၏။ ဗိမိၺသာရမင္းကုိ မဂဓတိုင္းရွင္ ေသနိယမည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းဟုေခၚ၍ အဇာတသက္ကုိ ေဝဒဟီ မိဖုရား၏ သား မဂဓတုိင္းရွင္ အဇာတသက္မင္းဟု ေဖာ္ၿပထား၏။ ဗုဒၶ၏ ခမည္းေတာ္အား ဘုရင္သုေဒါၶဒန ဟု ေခၚေဝၚၿခင္းကို မူ ပိဋကတ္ႏွစ္ေနရာတည္း(ဒီဃနိကာယ္ မဟာပဒါနသုတ္ ႏွင္႔ ခုႏၵကနိကာယ္ ဗုဒၶဝံသ) ၌သာ ေဖာ္ၿပထား၏။ အကယ္ပင္သာကီဝင္မင္းၿဖစ္ေသာ ဘဒၵိယကိုမူ ဝိနည္းပိဋကတ္၌ ဘဒၵိယ သကၠရာဇာဟူ၍ ေခၚေဝၚထား၏။
ဘုရားအေလာင္းသည္ ေတာမထြက္မွီက မ်ားစြာေသာစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ခံစားခဲ႔ေၾကာင္း ဗုဒၶ၏ စကားမ်ားၿဖင္႔သိအပ္၏။ "အို မာဂ႑ိယ၊ ငါသည္ သံုးေဆာင္ေသာ ၿပာသာဒ္တို႔၌ တီးမႈတ္မ်ိဳးစံုတို႔ၿဖင္႔ တင္႔တယ္စြာ ခံစားစံစားလ်က္ ေနခဲ႔၏။" (မဇၩိမနိကာယ္ မာဂ႑ိယသုတ္)။ "ရဟန္းတို႔ ၊ ငါသည္ ခ်မ္းသာစြာ၊ ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႕စြာ ေနရ၏။ မိုးေလးလပတ္လံုး ၿပသာဒ္မွ ေအာက္သို႔မသက္ဆင္းဘဲ ေနရ၏။" (အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ တိကနိပါတ္- သုခုမာလသုတ္)။ ပိဋကတ္စာေပ၌ ဤစကားမ်ားထက္ပို၍ ဗုဒၶဝင္မ်ားမွာ ကဲ႔သို႕ ဘုရားေလာင္း၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ခံစားမႈကို ခ်ဲ႕ထြင္ၿပထားၿခင္းမရွိေခ်။
"ရဟန္းတို႔၊ ငါသည္ ဘုရားမၿဖစ္ေသးမီ ပထမအရြယ္က ဤသို႔ၾကံ၏။ မသိနားမလည္ေသာ သာမန္လူသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ တစ္ေန႔တြင္ အိုရဦးမည္ ၿဖစ္ပါလ်က္ သူအိုတစ္ဦးကို ၿမင္လ်င္ စိတ္မသက္မသာ စက္ဆုပ္ရြံရွာၿခင္းၿဖစ္တတ္၏။ ငါသည္ ဤသို႔ၿဖစ္ရန္ မသင္႔ေလ်ာ္ပါတကား။ ဤသို႔ေတြးေတာရင္း ငါ၏ပ်ိဳမ်စ္ေသာအရြယ္၌ တက္ႂကြေနေသာစိတ္သည္ က်ဆင္းေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔၏။" (အဂုၤတၱရနိကာယ္, တိကနိပါတ္, သုခုမာလသုတ္)
"ရဟန္းတုိ႔၊ ငါသည္ ဘုရားအၿဖစ္သို႔ မေရာက္မီက ဤသို႔ အၾကံၿဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင္႔ ငါသည္ ဇာတိသေဘာ ရွိသည္ၿဖစ္ပါလ်က္၊ အိုၿခင္း၊ နာၿခင္း၊ ေသၿခင္း သေဘာရွိသည္ၿဖစ္ပါလ်က္ ညစ္ညဴးၿခင္းသေဘာရွိသည္ ၿဖစ္ပါလ်က္ ထိုညစ္ညဴးၿခင္း သေဘာကိုသာလွ်င္ ရွာဘိသနည္း။ ငါသည္ ဇာတိမရွိရာ၊ မအို၊ မနာ၊ မေသရာ ၿမတ္ေသာနိဗၺာန္ကို ရွာအံ႔ဟူ၍ အၾကံၿဖစ္၏။" (မဇၩိမနိကာယ္၊ အရိယပရိေယသနသုတ္)
အခ်ိဳ႕ေသာ သုတၱန္ေဒသနာမ်ား၌မူ အိုၿခင္း၊နာၿခင္း၊ ေသၿခင္းကို ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ေၾကာင္းပင္ မလာဘဲ လူ႕ေဘာင္ကို ၿငီးေငြ႕၍ ေတာထြက္ေၾကာင္း ဗုဒၶကိုယ္တိုင္မိန္႕ၾကားေသာ စကားလာ၏။ ေအာက္ပါစကားသည္ မ်ားစြာေသာ သုတၱန္တို႔၌ေတြ႕ရေသာ ဗုဒၶစကားၿဖစ္၏။
"ရဟန္းတို.၊ ငါ.အား ဤသို.အၾကံၿဖစ္၏။ အိမ္ရာေထာင္ေသာ လူတို.ေဘာင္၌ ေနရၿခင္းသည္ က်ဥ္းေၿမာင္းက်ပ္တည္း၏။ ၿမဴမႈန္ထူေသာ ခရီးႏွင္.တူ၏။ အိမ္၌ေနေသာ သူသည္ စင္စစ္ ၿမတ္ေသာအက်င္.ကို က်င္.ရန္မလြယ္ေခ်။ ငါသည္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကုိ ပယ္ၿပီးေသာ္ ဖန္ရည္စြန္းေသာ အဝတ္ကို ဝတ္ရံု၍ ရဟန္းၿပဳရမူေကာင္းေလစြတကားဟု အၾကံၿဖစ္၏။" (မဇၩိမနိကာယ္၊ မဟာသစၥကသုတ္ႏွင္. အၿခားသုတ္မ်ား)
ထိုေခတ္က အိႏိၵယၿပည္၌ ေတာထြက္၍ ရဟန္းၿပဳၿခင္းသည္ ေရွးပေဝသဏီကစ၍ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတို႔ လိုက္နာေသာလမ္းစဥ္ၿဖစ္၏။ မိဘမ်ားက သေဘာမတူဘဲ တားၿမစ္ထားပါလ်က္ ေတာထြက္ေသာသူမ်ားအေၾကာင္း အဌကထာမ်ား၌ ေဖာ္ၿပထား၏။ ဘုရားအေလာင္းသိဒၶတၳသည္ ထိုသိုေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးၿဖစ္ေၾကာင္း ပိဋကတ္၌လာ၏။
မဇၩိမနိကာယ္၊ အရိယပရိေယနသုတ္၊ အဟာသစၥကသုတ္ ႏွင္႔ အၿခားသုတ္မ်ားတြင္ ဗုဒၶကိုယ္တုိင္က "ငါသည္ မည္းနက္ေသာ ဆံပင္ရွိ၍ ငယ္ရြယ္ပ်ိဳမ်စ္ေသာပထမအရြယ္၌ အမိအဖတို႔သည္ သေဘာမတူသၿဖင္႔ မ်က္ရည္ ရႊဲစုိ ငိုယိုေနၾကစဥ္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကုိပယ္၍ ဖန္ရည္ဆိုးေသာ အဝတ္ကို ဝတ္ၿပီးလ်င္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႕ကူေၿပာင္းခဲ႕ေပသည္" ဟုမိန္႕ၾကားေတာ္မူ ေၾကာင္းၿပဆိုထား၏။ ဒီဃနိကာယ္ေသာဏဒႏၱသုတ္ႏွင္႔ကူဋဒႏၱသုတ္မ်ား၌လည္း ၿဗာဟၼဏ ဆရာႏွစ္ဦးက ရဟန္းေဂါတမသည္ ငယ္စဥ္က မိဘတို႔ သေဘာမတူသၿဖင္႔ငိုယိုေနၾကစဥ္ ရဟန္းၿပဳခဲ႔သည္ဟု ေၿပာဆိုၾကေၾကာင္း ေဖာ္ၿပထား၏။
မည္သို.ၿဖစ္ေစ အထက္ကၿပဆိုခဲ႔ေသာ ဗုဒၶဝင္ႏွင္႔ ပိဋကတ္ ကြဲလြဲဆန္႔က်င္မႈမ်ားမွာ ဗုဒၶ၏တရားမ်ားႏွင္႔ မသက္ဆိုင္ေသာေၾကာင္႔ ဗုဒၶဓမၼေလ႔လာသူတုိ႕အဖို႕ အေရးမၾကီးလွေခ်။
အေရးၾကီးသည္ကား ဗုဒၶသည္ မည္သို႔ေသာ ပညာရွိပုဂၢိဳလ္ သူၿမတ္ၿဖစ္ေၾကာင္း နားလည္သိရွိရန္ၿဖစ္၏။ ဗုဒၶသည္ လူ႕ဘဝ၊ လူ႕ေလာက ၿပႆနာ မ်ားကို မည္သို႕ရွဴၿမင္သံုးသပ္သည္။ လူတို႕၏ ေရွးအစဥ္အလာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားအေပၚ မည္သို႕ဆံုးမသည္ စသည္တို႕မွာ ဗုဒၶဓမၼ ေလ႔လာရာ၌ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သိရွိရန္မုခ်လိုအပ္ေသာ အခ်က္မ်ားၿဖစ္၏။ ဗုဒၶအေၾကာင္း ပါဠိေတာ္မ်ားကို မွီၿငမ္းၿပဳ၍ ဤအခ်က္မ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ် စံုစံုေစ႔ေစ႔ေဖာ္ၿပပါအံ႕။
ဗုဒၶ
(က) ပိဋကတ္မွေဂါတမဗုဒၶ
ၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေဂါတမဗုဒၶ၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေရးသား ထားေသာ ၿမန္မာဗုဒၶဝင္ စာအုပ္မ်ားရွိ၏။ ထိုစာအုပ္မ်ား၌ ပါရွိေသာ အခ်က္မ်ားကို ၿမန္မာဗုဒၶဝါဒီတို႔က အၾကြင္းမဲ႔လက္ခံယံုၾကည္ၾကမည္ၿဖစ္ေသာ္လည္း အေနာက္တိုင္း ဗုဒၶစာေပ သုေတသီပညာရွင္တို႔က ထိုသို႔လက္ခံလိုၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ယိုးဒယား၊ ၿမန္မာ၊ သီဟိုလ္သားတို႔၏ ဗုဒၶဝင္ကို တိက်ခိုင္မာေသာ ဗုဒၶအတၱဳပၸတၱိအၿဖစ္ အသိအမွတ္ၿပဳလိုၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။ အမွန္ဆိုေသာ္ ေရွးအစဥ္အလာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို မ်က္စိမွိတ္ လက္မခံလိုဘဲ ေဝဖန္ဆန္းစစ္လိုေသာ ဗုဒၶဝါဒီတို႔သည္ပင္ ဗုဒၶဝင္က်မ္းလာ အခ်ိဳ.ေသာစကားမ်ားကို ယံုမွားသံသယရွိၾကမည္ အမွန္ၿဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင္႔ ဗုဒၶ၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္ကုိ မွန္ကန္စြာ သိရွိလိုပါက ဗုဒၶဝင္က်မ္းၿပဳဆရာတို႔မွီၿငမ္းၿပဳေသာ ပါဠိပိဋကတ္ကို ဦးစြာေလ႔လာရေပမည္။ ေလ႔လာရာ၌ သုေတသီပညာရွင္တို႔၏ အလိုအားၿဖင္႔ေရွးက်၍ အထူးခိုင္မာေသာ ပိဋကတ္စာေပမ်ားကို ဦးစားေပး၍ ေလ႔လာရေပမည္။ ထိုစာေပမ်ားမွာ သုတၱန္ပိဋကတ္မွ ပထမနိကာယ္ေလးက်မ္း၊ ခုဒၵကနိကာယ္ႏွင္. အခ်ိဳ.က်မ္းမ်ားႏွင္႔အခ်ိဳ႕ေသာဝိနည္းက်မ္းမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ၿပခဲ႔ေပၿပီ။
ထိုပိဋကတ္စာေပမ်ားကို ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ ေလ႔လာပါက ဗုဒၶအေၾကာင္း ထူးၿခားေသာ အခ်က္ႏွစ္ရပ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔သတိၿပဳမိမည္ၿဖစ္၏။ ပထမအခ်က္မွာ ဗုဒၶအေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင္႔ စပ္လ်ဥ္း၍ အခိ်ဳ႕ေနရာမ်ား၌ ဗုဒၶဝင္ (ဝါ) အဌကထာက်မ္းမ်ားႏွင္႔ ပိဋကတ္လာစကားမ်ား မတူပဲ ကြဲလြဲေနၿခင္းၿဖစ္၏။ ဒုတိယအခ်က္မွာ ဗုဒၶဝင္ႏွင္႔ အဌကထာမ်ားမွ ဗုဒၶအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ထူးေထြမ်ားၿပား၍ စံုလင္လွသည္ႏွင္႔အမွ် ပိဋကတ္စာေပ၌ ဗုဒၶအေၾကာင္း နည္းပါး၍ ၿပည္႔စံုၿခင္းမရွိေခ်။
ပိဋကတ္စာေပ၌ ဗုဒၶ၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္မ်ားကို အစအဆံုး တစ္ဆက္တည္း ၿပည္႔စံုစြာ ၿပဆိုထားေသာ က်မ္းစာကို မေတြ႔ရေခ်။ အနည္းငယ္ေသာပါဠိေတာ္မ်ား၌သာ ဗုဒၶ၏ အခ်ိဳ႕ေသာၿဖစ္စဥ္မ်ားအေၾကာင္းကို ဖတ္ရႈရ၏။ မဇၩိမနိကာယ္၊ အရိယပရိေယသနသုတ္ မဟာသစၥကသုတ္ စသည္တို႔၌ ဘုရားေလာင္း ေတာထြက္ပံု ၊ တရားက်င္႔ပံုႏွင္႔ ဘုရားအၿဖစ္သို႔ေရာက္ရွိပံုမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ ဝိနည္းပိဋကတ္ မဟာဝဂၢ၌ ဘုရားၿဖစ္သည္မွ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင္႔အရွင္ေမာဂၢလန္တို႔ဘုရားထံ၌ ရဟန္းၿပဳၾကသည္အထိကိုလည္းေကာင္း ၊ ဒီဃနိကာယ္ မဟာပရိနဗၺာနသုတ္၌ ဘုရားရွင္၏ ေနာက္ဆံုးၿဖစ္စဥ္မ်ားကို လည္းေကာင္း ေဖာ္ၿပထား၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုပါဠိေတာ္မ်ား၌ ဗုဒၶဝင္ ႏွင္႔အဌကထာမ်ားမွ မ်ားစြာေသာ ဗုဒၶအေၾကာင္းအရာမ်ားကို မေတြ႔ရေခ်။
ပိဋကတ္စာေပ၌ ဗုဒၶ၏ အတၳဳပတၱိကို အၿပည္႔အစံု မေတြ႔ရၿခင္းမွာ ေရွးလူတို႔က မိမိတို႔ေခတ္အတြင္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္မ်ားကို စံုစံုေစ႔ေစ႔ မွတ္သားထားေလ႔မရွိေသာေၾကာင္႔ၿဖစ္၏။ ပုဂၢိဳလ္အတၳဳပတၱိကုိ ေရးသားေသာအတတ္သည္ ယခုေခတ္မွ ေပၚလာေသာအတတ္ၿဖစ္၏။ ေရွးအိႏိၵယ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ပညာရွိတစ္ဦး၏ ဘဝအၿဖစ္အပ်က္မ်ားကို သူ၏စကားမ်ားေလာက္ ဂရုၿပဳေလ႔မရွိၾကေခ်။
သုိ႔ၿဖင္႔ ေရွးပေဝသဏီက ဘာသာဝါဒအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အစဦးစြာ ေဟာေၿပာခဲ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ဘဝၿဖစ္စဥ္ မွတ္တမ္းမ်ား အထင္အရွားရွိဖို႔ေဝးစြ၊ သူတို႔၏အမည္မ်ားသည္ပင္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ေပၿပီ။ အိႏၵိယဘာသာေရးသမိုင္း၌ နာမည္က်န္ရွိေသာ ကပိလ(Kapila)၊ ရွန္ကရ(Samkara)၊ အစရွိသည္႔အနည္းငယ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးတို႔အေၾကာင္းကိုလည္း ယခုေခတ္လူတို႔ စံုလင္စြာမသိၾကရေခ်။ သူတို႔အေၾကာင္းအရာႏွင္႔စာေသာ္ က်ြႏ္ုပ္တို႔သိရေသာ ဗုဒၶ၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ အေတာ္အတန္စံုလင္သည္ ဟုဆိုရမည္။
ဗုဒၶသည္ ဘီစီ ၆ ရာစု (ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ႏွစ္ေပါင္းငါးရာေက်ာ္ေလာက္) အတြင္း၌ဖြားၿမင္ေတာ္မူေၾကာင္း သုေတသီပညာရွင္အားလံုး လက္ခံယံုၾကည္ၾက၏။ ထိုရာစုႏွစ္မွာ တရုတ္ပညာရွိ ကြန္ၿဖဴးရွပ္ (Confucious)ႏွင္႔ ဂရိပညာရွိ ပုိက္သာဂိုးရတ္ (Pythagoras)တို. ဖြားၿမင္ေသာရာစုႏွစ္ၿဖစ္၏။ ဗုဒၶဖြားၿမင္ေတာ္မူရာ ေဒသမွာ အိႏၵယၿပည္ေၿမာက္ပိုင္းရွိ သကၠတိုင္းၿဖစ္၏။ အိႏၵိယႏွင္႔နီေပါၿပည္နယ္စပ္ရွိ သကၠတိုင္း၏ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕ၿဖစ္၍ ဗာရာဏသီၿံမဳိ႕၏ ေၿမာက္ဘက္ မိုင္တစ္ရာခန္႔အကြာ၌ တည္ရွိ၏။
ပိဋကတ္စာေပ၌ ေဖာ္ၿပထားေသာ ထိုအခါက အိႏၵိယ ေၿမာက္ပိုင္းရွိ တုိင္းၾကီး ၁၆ တိုင္း အမည္စာရင္းတြင္ သကၠတိုင္း၏ အမည္ကို မေတြ႔ရေခ်။ ဘီစီ ၆ ရာစုေခတ္က အိႏိၵယႏိုင္ငံတြင္ ေကာသလ၊ မဂဓ စေသာ ဘုရင္အုပ္စိုးသည္႔တုိင္းၿပည္ၾကီးမ်ား အၿပင္ သကၠ, ေကာလိယ, ဝဇၨီစေသာ ႏိုင္ငံငယ္မ်ားရွိ၏။ ထိုႏိုင္ငံငယ္မ်ားသည္ ယခုေခတ္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံမ်ားႏွင္႔တူ၍ ခတၱိယမ်ားက အုပ္ခ်ဳပ္ၾက၏။ ခတၱိယတို႔သည္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးဦးကို နာယကတင္ေၿမာက္ၿပီးလ်င္ အစည္းအေဝး က်င္းပ၍ တိုင္းၿပည္ကိစၥ အရပ္ရပ္ကို စီရင္ဆံုးၿဖတ္ၾက၏။
ပိဋကတ္စာေပ၌ ဗိမၺိသာရ, အဇာတသတ္ စေသာ ဘုရင္အမည္မ်ားကို နာမဝိေသသနပုဒ္မ်ားၿဖင္႔ အၿပည္႔အစံု ထပ္တလဲလဲ ၿပဆိုထား၏။ ဗိမိၺသာရမင္းကုိ မဂဓတိုင္းရွင္ ေသနိယမည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းဟုေခၚ၍ အဇာတသက္ကုိ ေဝဒဟီ မိဖုရား၏ သား မဂဓတုိင္းရွင္ အဇာတသက္မင္းဟု ေဖာ္ၿပထား၏။ ဗုဒၶ၏ ခမည္းေတာ္အား ဘုရင္သုေဒါၶဒန ဟု ေခၚေဝၚၿခင္းကို မူ ပိဋကတ္ႏွစ္ေနရာတည္း(ဒီဃနိကာယ္ မဟာပဒါနသုတ္ ႏွင္႔ ခုႏၵကနိကာယ္ ဗုဒၶဝံသ) ၌သာ ေဖာ္ၿပထား၏။ အကယ္ပင္သာကီဝင္မင္းၿဖစ္ေသာ ဘဒၵိယကိုမူ ဝိနည္းပိဋကတ္၌ ဘဒၵိယ သကၠရာဇာဟူ၍ ေခၚေဝၚထား၏။
ဘုရားအေလာင္းသည္ ေတာမထြက္မွီက မ်ားစြာေသာစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ခံစားခဲ႔ေၾကာင္း ဗုဒၶ၏ စကားမ်ားၿဖင္႔သိအပ္၏။ "အို မာဂ႑ိယ၊ ငါသည္ သံုးေဆာင္ေသာ ၿပာသာဒ္တို႔၌ တီးမႈတ္မ်ိဳးစံုတို႔ၿဖင္႔ တင္႔တယ္စြာ ခံစားစံစားလ်က္ ေနခဲ႔၏။" (မဇၩိမနိကာယ္ မာဂ႑ိယသုတ္)။ "ရဟန္းတို႔ ၊ ငါသည္ ခ်မ္းသာစြာ၊ ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႕စြာ ေနရ၏။ မိုးေလးလပတ္လံုး ၿပသာဒ္မွ ေအာက္သို႔မသက္ဆင္းဘဲ ေနရ၏။" (အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ တိကနိပါတ္- သုခုမာလသုတ္)။ ပိဋကတ္စာေပ၌ ဤစကားမ်ားထက္ပို၍ ဗုဒၶဝင္မ်ားမွာ ကဲ႔သို႕ ဘုရားေလာင္း၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ခံစားမႈကို ခ်ဲ႕ထြင္ၿပထားၿခင္းမရွိေခ်။
"ရဟန္းတို႔၊ ငါသည္ ဘုရားမၿဖစ္ေသးမီ ပထမအရြယ္က ဤသို႔ၾကံ၏။ မသိနားမလည္ေသာ သာမန္လူသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ တစ္ေန႔တြင္ အိုရဦးမည္ ၿဖစ္ပါလ်က္ သူအိုတစ္ဦးကို ၿမင္လ်င္ စိတ္မသက္မသာ စက္ဆုပ္ရြံရွာၿခင္းၿဖစ္တတ္၏။ ငါသည္ ဤသို႔ၿဖစ္ရန္ မသင္႔ေလ်ာ္ပါတကား။ ဤသို႔ေတြးေတာရင္း ငါ၏ပ်ိဳမ်စ္ေသာအရြယ္၌ တက္ႂကြေနေသာစိတ္သည္ က်ဆင္းေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔၏။" (အဂုၤတၱရနိကာယ္, တိကနိပါတ္, သုခုမာလသုတ္)
"ရဟန္းတုိ႔၊ ငါသည္ ဘုရားအၿဖစ္သို႔ မေရာက္မီက ဤသို႔ အၾကံၿဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင္႔ ငါသည္ ဇာတိသေဘာ ရွိသည္ၿဖစ္ပါလ်က္၊ အိုၿခင္း၊ နာၿခင္း၊ ေသၿခင္း သေဘာရွိသည္ၿဖစ္ပါလ်က္ ညစ္ညဴးၿခင္းသေဘာရွိသည္ ၿဖစ္ပါလ်က္ ထိုညစ္ညဴးၿခင္း သေဘာကိုသာလွ်င္ ရွာဘိသနည္း။ ငါသည္ ဇာတိမရွိရာ၊ မအို၊ မနာ၊ မေသရာ ၿမတ္ေသာနိဗၺာန္ကို ရွာအံ႔ဟူ၍ အၾကံၿဖစ္၏။" (မဇၩိမနိကာယ္၊ အရိယပရိေယသနသုတ္)
အခ်ိဳ႕ေသာ သုတၱန္ေဒသနာမ်ား၌မူ အိုၿခင္း၊နာၿခင္း၊ ေသၿခင္းကို ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ေၾကာင္းပင္ မလာဘဲ လူ႕ေဘာင္ကို ၿငီးေငြ႕၍ ေတာထြက္ေၾကာင္း ဗုဒၶကိုယ္တိုင္မိန္႕ၾကားေသာ စကားလာ၏။ ေအာက္ပါစကားသည္ မ်ားစြာေသာ သုတၱန္တို႔၌ေတြ႕ရေသာ ဗုဒၶစကားၿဖစ္၏။
"ရဟန္းတို.၊ ငါ.အား ဤသို.အၾကံၿဖစ္၏။ အိမ္ရာေထာင္ေသာ လူတို.ေဘာင္၌ ေနရၿခင္းသည္ က်ဥ္းေၿမာင္းက်ပ္တည္း၏။ ၿမဴမႈန္ထူေသာ ခရီးႏွင္.တူ၏။ အိမ္၌ေနေသာ သူသည္ စင္စစ္ ၿမတ္ေသာအက်င္.ကို က်င္.ရန္မလြယ္ေခ်။ ငါသည္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကုိ ပယ္ၿပီးေသာ္ ဖန္ရည္စြန္းေသာ အဝတ္ကို ဝတ္ရံု၍ ရဟန္းၿပဳရမူေကာင္းေလစြတကားဟု အၾကံၿဖစ္၏။" (မဇၩိမနိကာယ္၊ မဟာသစၥကသုတ္ႏွင္. အၿခားသုတ္မ်ား)
ထိုေခတ္က အိႏိၵယၿပည္၌ ေတာထြက္၍ ရဟန္းၿပဳၿခင္းသည္ ေရွးပေဝသဏီကစ၍ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတို႔ လိုက္နာေသာလမ္းစဥ္ၿဖစ္၏။ မိဘမ်ားက သေဘာမတူဘဲ တားၿမစ္ထားပါလ်က္ ေတာထြက္ေသာသူမ်ားအေၾကာင္း အဌကထာမ်ား၌ ေဖာ္ၿပထား၏။ ဘုရားအေလာင္းသိဒၶတၳသည္ ထိုသိုေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးၿဖစ္ေၾကာင္း ပိဋကတ္၌လာ၏။
မဇၩိမနိကာယ္၊ အရိယပရိေယနသုတ္၊ အဟာသစၥကသုတ္ ႏွင္႔ အၿခားသုတ္မ်ားတြင္ ဗုဒၶကိုယ္တုိင္က "ငါသည္ မည္းနက္ေသာ ဆံပင္ရွိ၍ ငယ္ရြယ္ပ်ိဳမ်စ္ေသာပထမအရြယ္၌ အမိအဖတို႔သည္ သေဘာမတူသၿဖင္႔ မ်က္ရည္ ရႊဲစုိ ငိုယိုေနၾကစဥ္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကုိပယ္၍ ဖန္ရည္ဆိုးေသာ အဝတ္ကို ဝတ္ၿပီးလ်င္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႕ကူေၿပာင္းခဲ႕ေပသည္" ဟုမိန္႕ၾကားေတာ္မူ ေၾကာင္းၿပဆိုထား၏။ ဒီဃနိကာယ္ေသာဏဒႏၱသုတ္ႏွင္႔ကူဋဒႏၱသုတ္မ်ား၌လည္း ၿဗာဟၼဏ ဆရာႏွစ္ဦးက ရဟန္းေဂါတမသည္ ငယ္စဥ္က မိဘတို႔ သေဘာမတူသၿဖင္႔ငိုယိုေနၾကစဥ္ ရဟန္းၿပဳခဲ႔သည္ဟု ေၿပာဆိုၾကေၾကာင္း ေဖာ္ၿပထား၏။
မည္သို.ၿဖစ္ေစ အထက္ကၿပဆိုခဲ႔ေသာ ဗုဒၶဝင္ႏွင္႔ ပိဋကတ္ ကြဲလြဲဆန္႔က်င္မႈမ်ားမွာ ဗုဒၶ၏တရားမ်ားႏွင္႔ မသက္ဆိုင္ေသာေၾကာင္႔ ဗုဒၶဓမၼေလ႔လာသူတုိ႕အဖို႕ အေရးမၾကီးလွေခ်။
အေရးၾကီးသည္ကား ဗုဒၶသည္ မည္သို႔ေသာ ပညာရွိပုဂၢိဳလ္ သူၿမတ္ၿဖစ္ေၾကာင္း နားလည္သိရွိရန္ၿဖစ္၏။ ဗုဒၶသည္ လူ႕ဘဝ၊ လူ႕ေလာက ၿပႆနာ မ်ားကို မည္သို႕ရွဴၿမင္သံုးသပ္သည္။ လူတို႕၏ ေရွးအစဥ္အလာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားအေပၚ မည္သို႕ဆံုးမသည္ စသည္တို႕မွာ ဗုဒၶဓမၼ ေလ႔လာရာ၌ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သိရွိရန္မုခ်လိုအပ္ေသာ အခ်က္မ်ားၿဖစ္၏။ ဗုဒၶအေၾကာင္း ပါဠိေတာ္မ်ားကို မွီၿငမ္းၿပဳ၍ ဤအခ်က္မ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ် စံုစံုေစ႔ေစ႔ေဖာ္ၿပပါအံ႕။
0 comments:
Post a Comment